Alpsankhyak Hakka Divas Nibandh in Marathi: माझ्या शाळेत दरवर्षी डिसेंबर महिन्यात एक खास दिवस साजरा होतो. तो म्हणजे अल्पसंख्याक हक्क दिवस. हा दिवस १८ डिसेंबरला येतो. मला हा दिवस खूप आवडतो, कारण यामुळे आपण सर्वजण एकत्र येऊन एकमेकांच्या भावना समजतो. अल्पसंख्याक म्हणजे ज्या लोकांची संख्या कमी असते, पण त्यांचेही हक्क सारखेच महत्वाचे असतात. आपला भारत देश तर विविधतेने भरलेला आहे. इथे वेगवेगळे धर्म, भाषा आणि संस्कृतीचे लोक एकत्र राहतात. हा दिवस आपल्याला शिकवतो की, सर्वांना समान आदर आणि संधी मिळायला हवी.
मला आठवते, मी छोटा असताना, म्हणजे इयत्ता तिसरीत होतो तेव्हा. शाळेत एक नवीन मित्र आला होता. त्याचे नाव अहमद होते. तो मुस्लिम कुटुंबातून होता. पहिल्या दिवशी तो खूप घाबरलेला होता. सर्व मुले हिंदी किंवा मराठी बोलत होती, पण त्याला उर्दू जास्त येत होती. मी त्याच्या शेजारी बसलो आणि त्याला म्हणालो, “ये ना, आपण एकत्र खेळू.” आम्ही मैदानात गेलो. मी त्याला क्रिकेट शिकवले आणि त्याने मला त्याच्या घरचे खास पदार्थ सांगितले. रामझानला त्याच्या घरी जाऊन सेवई खाल्ली. तेव्हा मला कळले की, वेगळे असणे काही चुकीचे नाही. उलट त्यामुळे मजा येते. अल्पसंख्याक हक्क दिवस आपल्याला अशाच गोष्टी शिकवतो. प्रत्येकाला आपली संस्कृती जगता यायला हवी.
आजोबा नेहमी सांगतात त्यांच्या बालपणीचे किस्से. ते म्हणतात, “आमच्या गावात पारशी कुटुंब राहायचे. ते खूप चांगले लोक होते. ते नवरोझ साजरा करायचे. आम्ही सर्व मुले त्यांच्या घरी जायचो आणि गोड पदार्थ खायचो. कोणीही त्यांना वेगळे मानत नव्हते. कारण आपला देश ‘एकता में विविधता’ वर उभा आहे.” आजोबांच्या या गोष्टी ऐकून मला अभिमान वाटतो. शाळेतही असेच घडते. आमच्या वर्गात सिख मित्र आहे, गुरप्रीत. तो पगडी घालतो. एकदा काही मुले त्याला चिडवत होती. मी आणि माझ्या मैत्रिणींनी त्यांना समजावले की, हे चुकीचे आहे. गुरप्रीतला त्याची पगडी आवडते, ती त्याच्या धर्माची ओळख आहे. त्याला तसे राहू द्या. तेव्हा पासून सर्वजण त्याला आदराने वागतात. असे छोटे प्रसंग आपल्याला शिकवतात की, दुसऱ्याच्या हक्कांचा आदर करणे किती महत्वाचे आहे.
हे पण वाचा:- Mazya Ayushyatil Savitribai Nibandh Marathi: माझ्या आयुष्यातील सावित्रीबाई निबंध
माझी मैत्रीण सारा आहे. ती ख्रिश्चन आहे. ख्रिसमसला ती चर्चला जाते आणि आम्हाला केक आणते. आम्ही सर्व मिळून तिच्या घरी जाऊन सॅंटा क्लॉजची मजा करतो. शाळेत आम्ही सर्व सण एकत्र साजरे करतो. दिवाळी, ईद, ख्रिसमस, गुरुपूजा – सर्वांचे. यामुळे आम्हाला कळते की, अल्पसंख्याक असणे म्हणजे कमी होणे नव्हे. उलट, ते आपल्या देशाला आणखी सुंदर बनवतात. अल्पसंख्याक हक्क दिवस हा आपल्याला आठवण करून देतो की, घटनेने सर्वांना समान हक्क दिले आहेत. कोणालाही धर्म किंवा भाषेमुळे कमी लेखता येत नाही.
शेवटी, अल्पसंख्याक हक्क दिवस आपल्याला प्रेरणा देतो की, आपण सर्व मिळून एक चांगला समाज बनवू. मी मोठा झाल्यावर नक्कीच असे काम करेन की, प्रत्येकाला आपले हक्क मिळतील. मित्रांनो, आपणही असेच करूया. एकमेकांना समजून घेऊया, आदर देऊया आणि हसत-खेळत राहूया. कारण आपला भारत हा सर्वांचा आहे. जय हिंद!
1 thought on “Alpsankhyak Hakka Divas Nibandh in Marathi: अल्पसंख्याक हक्क दिवस मराठी निबंध”